Polana

Dark

Odwrócił się na chwilę, czując obecność obcej wilczycy. Ach, to przecież ta sama, którą widywał tu wcześniej. Nawet zamienił z ją kilka słów. Pamięć go nie myliła. Tym razem jednak wyglądała jakoś inaczej...
- Mogę w czymś pomóc? - spytał ją, natomiast swą ukochaną objął ramieniem.

wilczyca90

Na słowa Darka rozszlochała się. Na twarzy miała głębokie rany, jakby coś lub ktoś ją zraniło, a na brzuchu też. Nie chciała litości, lecz bliskości i zrozumienia. Zbliżyła się lecz nie odpowiedziała, w milczeniu na nich spoglądała. Trzęsła się na słowo wilka, niż na wilczycę.

Dream · Dołączył: 02 Mar 2007 Posty: 568 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/2

Uniosła brwi automatycznie, odwracając się w stronę wilczycy. Zmierzyła ją uważnym spojrzeniem i przekrzywiła łeb, opierając pysk o ramię Dark'a. Milczała roztropnie, czekając na rozwój akcji, jeśli takowy w ogóle miał nastąpić.

Dark

Spojrzał na Dream, można powiedzieć, porozumiewawczo. Zaraz jednak znów miał przed oczyma oblicze tamej wilczycy.
- Coś się stało? - spytał ponownie, tym razem trochę głośniej i jakby dosadniej.

// Tak... faktycznie mamy tu taki rozwój akcji, że mrhh! xD

Dream · Dołączył: 02 Mar 2007 Posty: 568 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/2

{ No po prostu trudno aż nadążyć. xd }

Uśmiechnęła się kwaśno, nieco wymuszenie. Przestąpiła z łapy na łapę, nie spuszczając wzroku z wilczycy. Po dłuższej chwili zdecydowała się jednak na skubnięcie Dark'a w kark. Ha!

wilczyca90

Mój partner -zajakała mnie uderzył i wyrzucił w przepaść gdzie przeżyłam upadek na krzewie- rozpłakała się. Uderzyl za to ze nie mam w sobie magi, tylko zwykłe skrzydła -dodała trzęsąc się. Teraz nie mam nikogo - szepnęła i rozpłakała się.

Dark

Zmarszczył czoło. Nie wiedział, co powiedzieć, cóż uczynić... Przez tak długi czas ponurej egzystacji, powolnego oczekiwania na kres w całej tej zakichanej samotności, poczucie odosobnienia doszczętnie pozbawiło go empatii i jakiegokolwiek zrozumienia dla innych. Czuł się tak, jakby zapomniał instrukcji obsługi drugiej osoby. To nie było tak łatwe...
- Bardzo mi przykro - sam fakt, że użył tak wyświechtanego sformuowania, świadczył o czym zgoła innym.
Zamilknął na chwilę, próbując zebrać w sobie myśli. Pokręcił pyskiem.
- To nie do wiary, że takie skurwysyny włóczą się po świecie - wycedził pod nosem, zażenowany tym, co usłyszał. - Tutaj nie musisz się go obawiać.
Ale trzeba przyznać, że bycie Dobrym Samarytaninem nie wychodziło mu za Chiny... Zmrużywszy ślepia, zbliżył się do Dream i dotknął pyskiem jej szyi.

wilczyca90

i nie przeprosił tylko uciekł - powiedziała przerażona wilczyca. Nazywałam się kiedyś Cleo a teraz jestem obca - powiedziala cicho. Uslyszałsw lesie śmiech czyjś . Przeraziła się piszcząc z strachu.

Avatar

Wszedł na polane podle sie śmiejąc. Oblizał się widząc dawną parnerkę wilczycę, która na jego widok pisnęła z przerażenia.

wilczyca90

-Czego chcesz avatarze zostaw mnie w spokoju - pisnęla wilczyca i wycofała się trzęsąc z przerażenia. Na jej twarzy i ciele byly głębokie rany, pamiętne czasy.

Dark

Zmierzył wzrokiem przybyłego wilka. Od razu wyczuł, że szemrawy z niego typ. Krzwiąc pysk, odwrócił się w stronę Dream.
- Chodź stąd - mruknął jej do ucha i zasłonił swoim ciałem. Zwady nie szukał, w przeciwieństwie do, jak mu tam... Emblematu?
- Chodź, już - popędzał.
Trącił ją nosem, po czym odwrócił się w kierunku białego, powoli obnażając kły.

Avatar

Zmierzył czarnego wilka wzrokiem nienawiści. Zaśmial sie szyderczo i oblizał się smakowicie i spojrzał na wilczycę. Będziesz moja i zrobię z tobą wszystko- warknąl i rzucił się przygwoźdzając wilczycę z skrzydłami.

wilczyca90

-Zostaw mnie proszę, pomoocy -piszczala przerażona wilczyca. Czuła z jego pyska coś śmierdzącego, więc zaczęła kaszleć, a on zacząl się do niej dobierać. Pomocy ratujcie błagam -piszczała do parki.

Dark

To było do przewidzenia, że nikogo innego, jak Ciemnego obsadzą w roli goryla. Również od samego początku pojawienie się obcego wilka w towarzystwie Darka na jednym terytorium nie wróżyło nic dobrego - rywalizacja, jakże naturalna i wręcz instynktowna. A cóż innego mu pozostało, jak tylko upewnić się, że Dream jest dostatecznie daleko, poderwać się z miejsca i rzucić w kierunku wilczyska? Z impetem naparł barkiem na białego, odpychając go od wilczycy, którą po chwili niezbyt delikatnie pchnął w bok. Natychmiast po tym obrócił się, by jednym zręcznym skokiem dopaść białego i dobrać się do jego gardła, jednocześnie obejmując obiema łapami i wbijając pazury w jego skórę, bynajmniej nie w miłosnym uścisku - prędzej dla unieruchomienia i ograniczenia jego swobody ruchów. Kiedy szczęki Darka rozluźniły się po raz pierwszy, zaraz na nowo poczęły kąsać przeciwnika, najpierw celnie trafiając w szyję i kark, a później raniąc już na oślep - byle dotkliwie i skutecznie. Ostatecznie Dark naparł całym swym ciężarem na wilka, by docisnąć go do pnia najbliższego drzewa. I co teraz, panie zuchwały?

wilczyca90

Rozpłakała się kuląc z strachu, jakby coś ją uderzyło. Była śmiertelnie przestraszona i szepnęła do wilka który unieruchomił Awatara. Dziękuję ci ja nie mam imienia a chce poznać twoje - uśmiechnęła się blada trzęsąc do Darka.